Tot en met 4 juli 2021 is de tentoonstelling Constructing Worlds te zien in de Vishal. Kunstenaars construeren hun eigen wereld. Als toeschouwer kun je daar tijdelijk in verblijven, waarna er ook iets verandert in de beleving van de reguliere ruimte rondom. Zodra we na versoepeling van de coronamaatregelen weer open kunnen, is iedereen van harte welkom.
Robbie Cornelissen heeft naam gemaakt met virtuoze potloodtekeningen van interieurs en stadslandschappen die putten uit het geheugen en de fantasie. Deze tekeningen van architectonische ruimtes, zoals theaters en torens van groot formaat of juist heel klein, combineren wisselende perspectieven. Door de duizelingwekkende complexiteit van de werken word je opgezogen in een illusionistische ruimte, die niet door het papier begrensd lijkt. Vanuit het tekenen heeft Cornelissen ook de animatiefilm als medium ontwikkeld. Die films, zoals The Battle of Hernen, ontvouwen zich tot een zinsbegoochelend passagewerk.
Marianne Lammersen maakt torens die hoog en hoger reiken, waarbij het binnenste zich een weg naar buiten baant. Ook het werk Intangible verbeeldt zo’n ongrijpbaar reiken. Haar installaties hebben een precair evenwicht, je voelt dat er iets op uitbarsten of omvallen staat. Tomeloze groei staat op gespannen voet met de breekbaarheid van onze conditie. Dat wordt onderstreept door het gebruik van uiteenlopende materialen, zoals keramiek, glas, stof, hout en papier als verschillende en soms tegenstrijdige krachten die op elkaar inwerken. In haar collages gaan Lammersens foto’s over in (een knipwerk van) tekeningen; de ‘objectieve’ werkelijkheid raakt versmolten met de eigen werkelijkheid, die van de verbeelding.
Marleen Kappe maakt tekeningen, beelden en ruimtelijke installaties. In Constructing Worlds toont ze een tekening die zich buiten het platte vlak manifesteert en als het ware tot leven komt. Als toeschouwer word je in het lijnenspel betrokken ook vanwege de titel, die je rechtstreeks aanspreekt, ‘Behind the Scenes, will we get there? Do we want to?’ (Als je je tussen de protestborden bevindt, waar sta jij dan voor?) Net als bij Lammersen is ook in het werk van Kappe sprake van eclectisch materiaalgebruik; zelfgemaakte elementen worden gecombineerd met bestaande tot een nieuw, organisch geheel.
De objecten in de Post-historische Galerie van Matthijs Geurds zijn niet langer vanzelfsprekend en bieden een ludieke reconstructie van ons verleden vanuit de toekomst. Een toekomst waarin tribale behoeften opleven en vruchtbaarheidsidolen een plaats krijgen. In de deels ondergrondse (film)ruimte van de Vishal presenteert de twee jaar geleden afgestudeerde Geurds zijn Post-historische Galerie. Via een pad van toetsenborden geflankeerd door tuintjes met nesten van vogels, betreden we een schatkamer met altaren van magnetrons, wc potten en andere voormalige gebruiksvoorwerpen waar een nieuwe beschaving probeert wijs te worden uit onze restanten.
Curatoren: Marianne Lammersen en Renée Borgonjen